Maandag tot Woensdag, 19 to 21 September 2011
Voor Ellie’s zestigste verjaardag besloten we om een paar dagen naar Graaff-Reinet te gaan en dan specifiek om het Cambeboo natuur reservaat te bezoeken. Het plekje ligt ongeveer 250km hier vandaan. Eerst ingeboekt op de gemeente camping, Urquart, en dan het plekje zelf een beetje verkennen.
Ze zijn heel trots op de geschiedenis van dit dorp en doen hun best om de oude gebouwen te onderhouden.
Dit is het vroegere slaven kwartier wat heel netjes opgeknapt is.
We gingen op zoektocht naar het huis waar we in 1972 te gast waren bij een meneer en mevrouw Goosen. Dit was een bezoek dat georganiseerd werd door de immigranten vereniging om ons welkom te heten. Na wat vragen vonden we het zowaar ook.
De camping was niet zo geweldig, een beetje verwaarloosd maar de wc’s enz. waren schoon dus dat viel mee. Het was ook helemaal niet druk. We reden ook nog even naar de ingang van het Camdeboo reservaat om wat informatie te vragen en we werden aangeraden om zo vroeg mogelijk bij het hek te staan.
Dus, de volgende ochtend om zes uur uit de veren, nou ja, slaapzakken, en om half zeven waren we op pad naar The Valley of Desolation.
Hele mooi uitzicht over de vlaktes en ook op de berg die typerend is voor Graaff-Reinet. Onderweg zagen we kudu’s en verschillende andere bokken.
Bovenop kwamen we bij de indrukwekkende rotsformaties die de vallei haar naam geeft, parkeerden de auto en volgden het wandelpad dat vlak langs de rand van de afgrond gaat. Het is allemaal heel mooi aangegeven, compleet met naambordjes voor vele bomen, struiken en bloemen.
Zo midden in de Karoo woestijn is het heel ongewoon om zomaar een plas water op de berg te zien.
Na ons rondje was het tijd voor ontbijt, dus ons brandertje aangezet (mocht wel niet, maar er was toch niemand in de buurt), spek bakken en tegelijk alle vogels die ons kwamen bezoeken te identificeren.
Nadien een eindje op een 4×4 weggetje, weer met veel wild en toen hadden we genoeg van de auto en gingen we een poosje wandelen, zo’n 12km door de bosjes. Je kon zien dat het lente is, niet alleen aan de bloemen maar ook aan dit. We wisten niet dat het met zoveel lawaai gepaard ging.
Terug op het kampeerterrein was het tijd om de verjaardag te vieren, compleet met kaarsje wat ‘Happy Birthday’ speelde.
De volgende ochtend zo’n beetje hetzelfde ritueel, allen nu in een vlakker gebied met meer beesten, inclusief buffalo waar ik nu niet zo gek op ben want die zijn gevaarlijk. Ook weer ontbijt op een lekker plekje, deze keer gebakken eieren.
Tenslotte weer een stukje 4×4, nogal ruw en prachtige vergezichten, het hoogtepunt daar was echter toch de wilde zebras.
Het was veel te gauw tijd om weer naar huis te gaan, het waren een paar heerlijke dagen, ook al omdat het schitterend weer was.